กลุ่ม การรักษาความสงบเรียบร้อยและความมั่นคงภายใน (8)

กองอาสารักษาดินแดน

กองอาสารักษาดินแดนตั้งขึ้นในปี 2497 มีผลสืบเนื่องมาจากประเทศไทยได้รับการช่วยเหลือในด้านอาวุธจำหน่วยชีซับพลาย มอบให้กับหน่วยตำรวจตระเวนชายแดนเป็นจำนวนมาก เมื่อหน่วยซีซับพลายได้สลายตัวจึงได้ก่อตั้งกองอาสารักษาดินแดน โดยออกพระราชบัญญัติอาสารักษาดินแดน ตั้งกองอาสารักษาดินแดนเป็นนิติบุคคล ขึ้นตรงต่อกระทรวงมหาดไทย เหตุผลในการออกพระราชบัญญัติอาสารักษาดินแดนมีว่า “การป้องกันประเทศชาติในสถานการณ์ของสงครามในปัจจุบันเป็นหน้าที่ของประชาชนพลเมืองทุกคนที่จะต้องร่วมมือช่วยเหลือกัน และจะต้องได้รับการศึกษาอบรมให้มีความรู้ในการที่จะป้องกันตนเองและประเทศชาติ จึงจำเป็นต้องมีการฝึกอบรมและมีหน่วยบังคับบัญชาเตรียมตั้งแต่เหตุการณ์ปกติ ในปี พ.ศ. 2497 ได้มีการตั้งกองอาสารักษาดินแดนจังหวัดละ 2 กองร้อย เรียกว่ากองร้อยจังหวัด กองร้อยที่ 1 ตั้งอยู่ที่อำเภอเมือง นายอำเภอเมืองเป็นผู้บังคับกองร้อย กองร้อยที่ 2 ตั้งอยู่อำเภอนอกๆ ขึ้นอยู่กับดุลพินิจของผู้ว่าราชการจังหวัดจะเห็นสมควร ต่อมาเมื่อมีการแทรกซึมบ่อนทำลายของผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์เกิดขึ้น ในประเทศไทย ได้มีการจัดตั้งกองร้อยอาสารักษาดินแดนอำเภอขึ้น ในท้องที่ที่มีการแทรกซึมจากคอมมิวนิสต์ให้มีกองร้อยอำเภอขึ้นทุกอำเภอ รวมทั้งอำเภอชายแดนกัมพูชา ลาว พม่า จัดตั้งตามกำลังงบประมาณและตามความจำเป็น ทั้งนี้โดยการปรึกษากันของกองอาสารักษาดินแดน กรมยุทธการทหารบก กอ.ปค. และได้เชิญกองทัพภาคต่าง ๆ ทุกภาคทั่วราชอาณาจักรร่วมประชุมปรึกษาหารือว่าสมควรตั้งที่ใด ในปี 2506 กองอาสารักษาดินแดนจึงได้เข้ามาสังกัดอยู่ในกรมการปกครองมีฐานะเป็นส่วนราชการระดับกอง บริหารราชการเกี่ยวกับกิจการกองอาสารักษาดินแดนทั่วราชอาณาจักร…

ยศ และเครื่องแบบผู้บังคับบัญชาและเจ้าหน้าที่กองอาสารักษาดินแดน

ยศผู้บังคับบัญชา และเจ้าหน้าที่กองอาสารักษาดินแดน[1] ยศของผู้บังคับบัญชา และเจ้าหน้าที่ มี 7 ชั้นยศ 1. นายกองใหญ่ 2. นายกองเอก 3. นายกองโท 4. นายกองตรี 5. นายหมวดเอก 6. นายหมวดโท 7. นายหมวดตรี ยศของสมาชิกกองอาสารักษาดินแดน มี 4 ชั้นยศ 1. นายหมู่ใหญ่ 2. นายหมู่เอก 3. นายหมู่โท 4. นายหมู่ตรี สมาชิกกองอาสารักษาดินแดน ที่ไม่มีชั้นยศ มี 4 ชั้น 1. สมาชิกเอก 2. สมาชิกโท 3. สมาชิกตรี 4.

วินัยกองอาสารักษาดินแดน

วินัย คือการที่ต้องประพฤติหรือปฏิบัติตามข้อบังคับ ระเบียบและแบบธรรมเนียมของกองอาสารักษาดินแดน ผู้บังคับบัญชา เจ้าหน้าที่ และสมาชิกกองอาสารักษาดินแดน เฉพาะในขณะที่รวมกันอยู่เป็นหมู่ หมวด กองร้อย หรือในเวลาปฏิบัติงานตามหน้าที่ ต้องรักษาวินัยโดยเคร่งครัด การกระทำผิดวินัยให้รวมถึงการกระทำต่อไปนี้ด้วย 1. ดื้อดึง ขัดขืน หลีกเลี่ยง หรือละเลยไม่ปฏิบัติตามคำสั่งผู้บังคับบัญชาซึ่งสั่งในหน้าที่ 2. ไม่รักษาระเบียบการเคารพระหว่างผู้ใหญ่ผู้น้อย 3. ไม่รักษามรรยาทให้ถูกต้องตามแบบธรรมเนียมของกองอาสารักษาดินแดน 4. ก่อให้เกิดการแตกแยกความสามัคคีในกองอาสารักษาดินแดน 5. เกียจคร้าน ละทิ้ง หรือเลินเล่อต่อหน้าที่ 6. กล่าวเท็จต่อผู้บังคับบัญชา 7. ใช้กิริยาวาจาไม่สมควรหรือประพฤติไม่สมควร 8. ไม่ตักเตือนสั่งสอน หรือไม่ลงทัณฑ์ผู้อยู่ในบังคับบัญชาที่กระทำผิดตามโทษานุโทษ 9. เสพสุรายาเมาจนเสียกิริยา หรือเสพยาเสพติดให้โทษ 10. กระทำด้วยประการใด ๆ เป็นเชิงบังคับผู้บังคับบัญชาเป็นทางทำให้เสียวินัยกองอาสารักษาดินแดน การลงทัณฑ์ การลงทัณฑ์ให้ลงได้เพียงสถานเดียว โดยก่อนที่จะลงทัณฑ์ผู้ใดให้ตั้งคณะกรรมการขึ้นอย่างน้อย 3…

หมู่บ้านอาสาพัฒนาและป้องกันตนเอง

หมู่บ้านอาสาพัฒนาและการป้องกันตนเองเป็นหมู่บ้านรูปแบบใหม่ตามโครงการอาสาพัฒนาและป้องกันตนเอง หรือชื่อย่อว่าโครงการ อพป. ที่จัดตั้งขึ้นเพื่อบริหารงานตามระบบหมู่บ้าน โดยอาศัยพระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ที่มีอยู่แล้วเป็นหลัก ซึ่งมีภารกิจด้านการรักษาความปลอดภัย ด้านการพัฒนาและการบริการเพื่อปูพื้นฐานการจัดตั้งคณะกรรมการบริหารหมู่บ้านอาสาพัฒนาหมู่บ้าน ตามพระราชบัญญัติหมู่บ้านอาสาพัฒนา พ.ศ. 2518 เป็นการนำพลังที่ผนึกเข้าด้วยกันเสริมสร้างหมู่บ้านให้มั่งคงเข้มแข็งอย่างมีประสิทธิภาพ แต่ในขณะเดียวกันก็หลีกเลี่ยง การทำงานที่ซ้ำซ้อนกัน ให้หน่วยงานต่างๆ ใช้เครื่องมือเพื่อให้บังเกิดผลสูงสุด และเพื่อให้ดำเนินการพัฒนาและป้องกันตนเอง อพป. ประสบผลสำเร็จตามเป้าหมาย กอ.รมน. จึงได้เสนอโครงการ อพป. ต่อรัฐบาลในสมัยนายสัญญา ธรรมศักดิ์ เป็นนายกรัฐมนตรีและได้รับการอนุมัติเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม 2517 ซึ่งกระทรวงมหาดไทยได้ออกระเบียบเกี่ยวกับการบริหารหมู่บ้านอาสาพัฒนาและป้องกันตนเอง พ.ศ. 2519 จึงเป็นหน้าที่ของกรมการปกครองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โดย “หมู่บ้าน” คือ หมู่บ้านอาสาพัฒนาและป้องกันตนเอง และ “คณะกรรมการกลาง” คือ คณะกรรมการกลางหมู่บ้านอาสาพัฒนาและป้องกันตนเอง การกำหนดหมู่บ้านอาสาพัฒนาและป้องกันตนเอง การบริหารหมู่บ้านอาสาพัฒนาและป้องกันตนเอง ให้ถือเอาหมู่บ้านตามกฎหมายว่าด้วยลักษณะปกครองท้องที่ การกำหนดให้หมู่บ้านใดหมู่บ้านหนึ่งหรือตั้งแต่ 2 หมู่บ้านขึ้นไปเป็นหมู่บ้านอาสาพัฒนาป้องกันตนเอง…

ชุดรักษาความปลอดภัยหมู่บ้าน

“หน่วยกำลังคุ้มครองและรักษาความสงบเรียบร้อยภายในหมู่บ้าน” คือ หน่วยกำลังคุ้มครองและรักษาความสงบเรียบร้อยภายในหมู่บ้าน ตามกฎหมายว่าด้วยจัดระเบียบบริหารหมู่บ้านอาสาพัฒนาและป้องกันตนเอง และให้หมายความรวมถึงชุดรักษาความปลอดภัยในหมู่บ้าน “ชุดรักษาความปลอดภัยหมู่บ้าน” คือ ราษฎรอาสาสมัครในพื้นที่ ที่ผ่านการฝึกอบรมตามหลักสูตรชุดรักษาความปลอดภัยหมู่บ้าน โดยได้รับการแต่งตั้งจากนายอำเภอ เรียกโดยย่อว่า “ชรบ.” การแต่งตั้ง ให้ผู้ใหญ่บ้านพิจารณาคัดเลือกราษฎร แล้วเสนอให้นายอำเภอแต่งตั้งเป็น ชรบ. และให้นายอำเภอเป็นผู้จัดทำทะเบียนประวัติของ ชรบ. โดยมีสิทธิใช้แต่งเครื่องแต่งกาย ประดับเครื่องแบบ และใช้อาวุธของทางราชการ การฝึกอบรม ชรบ. ปกติให้กรมการปกครองเป็นผู้จัดฝึกอบรม แต่ถ้ามีความจำเป็นให้จังหวัด หรืออำเภอจัดฝึกอบรมได้ ผู้ที่จะเข้าฝึกอบรมหลักสูตร ชรบ. ต้องมีคุณสมบัติ ดังต่อไปนี้ 1. มีสัญชาติไทย 2. มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงสามารถเข้ารับการฝึกอบรมได้ 3. อยู่ในหมู่บ้านไม่น้อยกว่า 3 เดือน 4. เลื่อมใสในการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข 5. เป็นผู้มีความประพฤติดี โครงสร้างและการจัดหน่วย 1. อำเภอให้มี…